Een weekend in Zagreb.

Dag 1
Op vrijdagochtend werd ik op een veel te vroeg uur (7u) gewekt door mijn gsmwekker. Als twee slaapkoppen genoten Roula en ik van ons tasje koffie. Gelukkig is zij ook een koffieverslaafde dus dat zit wel goed. Om 8u vertrok onze trein naar Zidani Most. Daar moesten we een uur wachten vooraleer onze trein richting Zagreb aankwam. In de trein richting Zagreb stelde Roula me voor aan Anna (Duits) en Berenger (Frans) , twee evs vrijwilligers die in een jeugdcentrum werken in Nova Gorica (een klein stadje dat gelegen is aan de Italiaanse grens en zelfs voor een gedeelte in Italië ligt).

Na een tweetal uur (inclusief een paspoortcontrole die helemaal niet streng verliep) arriveerde we in Zagreb. Vanaf mijn eerste stap op Kroatische grond hield ik al van deze stad. Imposante gebouwen doordrongen mijn ogen. Het duurde niet lang of we stonden allevier met onze camera in de hand en onze wijsvinger op de knop. Klik klik klik. De stad was bezaaid met mensen en toch waande ik me even alleen op de wereld als ik met mijn oog door de camera keek. Als een klein kind dat door het sleutelgat kijkt de ochtend na de komst van Sinterklaas. Zalig gevoel! Ok, ik dwaal af. We begaven ons naar het centrum van Zagreb en op het Jelacic plein aten we onze lunch op. Roula had vooraf opzoekwerk gedaan naar goede hostels. Eentje ervan lag op slechts een minuutje wandelen van het centrum dus leek het ons verstandig om daar eerst een kijkje te gaan nemen. Hostel Nocturno was een aardige plek voor trekkers om te overnachten. De prijs viel goed mee en was slechts 1 euro duurder dan andere hostels die veel verder van het centrum gelegen. Per nacht vroegen ze 130 Kuna oftewel 18 €. We fristen ons wat op, dropten onze rugzakken en onze exploratietocht doorheen Zagreb kon beginnen. Eerst een kijkje nemen op de groente -en fruitmarkt (Dolac in het Kroatisch). Hier kunnen mensen iedere dag tussen 8 -18u vers fruit, verse groenten en zelfgemaakte kazen kopen. In de verte zag ik de kathedraal boven de gebouwen uitsteken. Dat was onze volgende stop. Buiten en binnen lieten we onze camera´s het voornaamste werk doen. Eigenlijk wel grappig. Ik ben geen supergelovig persoon en je zal me zelden aantreffen in een Belgische kerk maar steeds als ik in een ander land ben en een kerk zie heb ik een soort drang om veel foto´s te nemen van kerken en kathedralen. Heb ontdekt dat er veel mensen zijn die dit rare trekje ook hebben.

Als ware toeristen plunderden we daarna iedere Engelse brochure die het informatiecentrum te bieden had. Een van de brochures had een kaart met daarop twee routes die je kon maken zodat je alle bezienswaardigheden van de bovenstad en de benedenstad kon zien. Het was een stevige route waar we toch enkele uurtjes over deden want sightseeing doe je altijd slenterend. Toen de avond viel ontdekte ik een gezellig jazzcafe waar die avond een band zou optreden met funk/soul muziek. Daar hebben we de avond dan ook doorgebracht. Een gezellige afsluiter van onze eerste dag in Zagreb.

Dag 2
Om 10u, na een lekker kopje kava z mleko (is Sloveens voor koffie met melk) vertrokken we richting het Maksimir Park voor een bezoekje aan de zoo van Zagreb. Het Maksimir park was veruit een van de mooiste en grootste parken die ik al ooit in mijn korte leven heb gezien. Je kan er uitwaaien op een bankje, een wandeling maken of gewoon rondstaren. Dat laatste deed ik vooral. Er hing zo´n rust over het park. Alsof je enkel werd toegelaten in het park als je alle stress en zorgen achterliet. In het park lag de zoo van Zagreb. Voor een luttele 3€ (20 Kuna) mochten we de dierentuin betreden. Je houdt het niet voor mogelijk wat een uitgebreide dierensoorten ze hadden. Op mijn fotosite zal je merken dat er dieren tussenstaan die ik nog nooit had gezien (en nee,dan heb ik het niet over de papegaai of zo). Mijn favoriet blijft Snorrie. Dit is niet zijn naam maar vond het wel een toepasselijke naam. Wat op het eerste zicht een kleine zoo leek, bleek toch niet zo te zijn. Er bleven maar wegen bijkomen. Na een goede 3 uur daar te zijn geweest, en zo goed als alles gezien te hebben, besloten onze magen dat het tijd was vom te eten. Vandaag gingen we voor het meest typisch Kroatische eten dat je maar kan vinden, inderdaad, Mc Donalds! Voldaan trokken we daarna naar het Tresjna Multicipal Theatre voor de Kroatische musical "Ljepotica i zvijer". Wie of wat is dat denken jullie nu. Wel het is de Kroatische vertaling voor ´Belle en het Beest´. Een 140minuten durend spektakel dat mij nog lang zal bijblijven en wat ik iedereen kan aanraden om eens te doen. Een musical in een taal die je van haar nog pluim verstaat heeft wel iets apart, voor mij althans. Daarna uitgeput onder de wol gekropen.

Dag 3
De trein richting Celje vertrok om 13u. We hadden dus nog een tweetal uur tijd om nog een klein stukje Zagreb te ontdekken. Onze keuze viel op het ´Museum of Arts and Craft´. Er was een expositie van alle tijden (Middeleeuwen, Klassieke Oudheid, Oudheid, ...). De meeste werken waren nogal bombastisch en meer kitsch dan kunst in mijn ogen. Maar bij de kunstwerken van Vatroslav Kuniš bleef ik toch lange tijd staan. De meesten zullen er gewoon wat lijnen en strepen in hebben gezien maar ik zag er emoties in. En zo eindigde het Zagrebs avontuur voor ons allevier. Moe maar voldaan, een clichezin die na dit weekend zeker van toepassing was.

Volgende keer zal ik het hebben over mijn eerste werkweek in het Celjski Mladinski Center (blijkbaar is de naam veranderd en is het dus niet meer, zoals ik voordien schreef, Mladinski Center Celje. Voor het simpel te houden ga ik wel de afkorting MCC blijven gebruiken).
Dit was Lisha (want zo spreken ze mijn naam hier uit en schrijven ze het ook) vanuit Celje, Slovenia. Terug over naar de studio!