Sinds 5 september werk ik niet langer in het jeugdcentrum van Celje omdat er zich wat moeilijkheden hebben voorgedaan waar ik op deze blog liever niet over uitwijd. Ik woon nu in Ljubljana,de hoofdstad van Slovenië en zal er tot februari werken voor 2 organisaties namelijk Legebitra(holebi en travestiet organisatie) en Polituss (studentenclub van politieke wetenschappen). De avonturen vanaf september spelen zich dus niet langer af in Celje. Op een jaar tijd zal ik dus voor 3 organisaties hebben gewerkt en op 4 verschillende plaatsen hebben gewoond. Wat kan het leven toch prachtig onvoorspelbaar zijn. Ondertussen blijf ik dit blogje tussendoor mooi updaten. De lustige lezers van mijn blogje zullen dit al ondervonden hebben. Nog 3 maandjes te gaan en ben volledig up to date met al mijn avonturen hier. Een grote B R A V O komt nu zeker niet ongelegen. Zodus tot de volgende nieuwspost. Tot dusver kan ik jullie al melden dat ik vandaag een nieuwe plek heb gevonden (het nieuwe adres kan je zien in mijn profiel in het rechterframe van deze blogsite) en het ziet er niet slecht uit. Zodus.
Sem vesela v Ljubljana in se vidimo kmalo!
maandag 8 september 2008
donderdag 4 september 2008
In mei draag ik mijn steentje bij
In mijn vorig bericht eindigde ik met mijn allereerste ervaring met een jeugduitwisseling. Wel die liep op zijn einde op 2 mei. Uitgeput zette ik mijn werkweek voort. Een weekje later was het hoogbezoek voor mij. Op zaterdagochtend stond mijn liefje voor de deur! We zouden een superweek tegemoet gaan. Van Ljubljana naar Ajdovščina naar Nova Gorica naar Koper naar Piran naar Isola naar Postojna om onze reis goed en wel te beëindigen in Celje. Op zondag moesten we voor de tweede keer op rij afscheid nemen.
Veel tijd om te treuren had ik gelukkig niet want de dag erna begon de mid-term evaluation oftwel tussentijdse evaluatie in Ljubljana. Drie dagen lang waren we weer samen met de groep waar het drie maanden geleden allemaal mee begonnen was. Omdat we allemaal zo toffe mensen zijn hadden we het contact in deze tijd natuurlijk niet in ijskast gezet. Dus lachten we erop los, praatten we als watervallen en dronken we Laško zonder mate.
De maand mei eindigde met een driedaags feest in Maribor. De drie mariborgasten hadden alle toffe evs´ers, mij dus ook, uitgenodigd om hun stad te verkennen. Voorzien van een uitgebreid programma ontdekten we de stad met haar gezellige cafeetjes, prachtige brug met uitkijk op de Drava rivier en de plek waar ze werkten. Deze plek heet Pekarna, wat bakkerij betekent in het Sloveens. De reden dat ze deze naam hebben is omdat het gebouw vroeger dienst deed als groot fabriek dat brood en andere patisserie maakte voor het leger. Nu heeft het iets weg van een kraakpand en wordt het gebruikt om alternatieve groepen en concerten te laten plaatsvinden.
Veel tijd om te treuren had ik gelukkig niet want de dag erna begon de mid-term evaluation oftwel tussentijdse evaluatie in Ljubljana. Drie dagen lang waren we weer samen met de groep waar het drie maanden geleden allemaal mee begonnen was. Omdat we allemaal zo toffe mensen zijn hadden we het contact in deze tijd natuurlijk niet in ijskast gezet. Dus lachten we erop los, praatten we als watervallen en dronken we Laško zonder mate.
De maand mei eindigde met een driedaags feest in Maribor. De drie mariborgasten hadden alle toffe evs´ers, mij dus ook, uitgenodigd om hun stad te verkennen. Voorzien van een uitgebreid programma ontdekten we de stad met haar gezellige cafeetjes, prachtige brug met uitkijk op de Drava rivier en de plek waar ze werkten. Deze plek heet Pekarna, wat bakkerij betekent in het Sloveens. De reden dat ze deze naam hebben is omdat het gebouw vroeger dienst deed als groot fabriek dat brood en andere patisserie maakte voor het leger. Nu heeft het iets weg van een kraakpand en wordt het gebruikt om alternatieve groepen en concerten te laten plaatsvinden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
